Opis produktu
Rokitnik zwyczajny został opisany w tybetańskich księgach medycznych datowanych na VIII wiek n.e. W starożytnej Grecji rokitnikiem karmiono konie, aby miały błyszcząca sierść. Obecnie rokitnik jest sadzony jako krzew ozdobny w ogrodach i parkach, a od niedawna wprowadzono go do uprawy jako krzew owocowy. Dzięki badaniom nad składem chemicznym rokitnika wyizolowano i opisano substancje czynne farmakologicznie, co pozwoliło racjonalnie wykorzystać różnorodne właściwości wyciągów roślinnych. Nazywany bywa także rosyjskim ananasem. Występuje w Europie i Azji, aż po Chiny, głównie wzdłuż wybrzeży morskich. W Polsce rośnie nad Bałtykiem na wydmach, tworząc tam gęste zarośla. Ma niewielkie wymagania glebowe. Jest odporny na mróz i suszę, niezbyt silne zasolenie gleby, dobrze znosi zanieczyszczenie powietrza.
Owocami rokitnika są pomarańczowe pestkowce, soczyste, aromatyczne, o charakterystycznym kwaśno-cierpkim smaku. Zawierają bardzo dużo witamin (A, B, C oraz E). Owoce utrzymują się na roślinie przez całą zimę, aż do wiosny. Są niesmaczne, ponieważ zawierają mało cukru i wydzielają zapach, przez niektórych uważany za nieprzyjemny. Po przemarznięciu stają się słodkie. Substancje bioaktywne rokitnika Owoce rokitnika są jednymi z najbardziej odżywczych i bogatych w witaminy. Zawierają duże ilości witaminy C. Zawartość jej jest różna w poszczególnych odmianach tego gatunku i zależy od miejsca występowania danej rośliny.
Olej bogaty jest w kwas palmitynowy i palmitynowo-olejowy. Zawiera także wit. E i betakaroten. Owoce zawierają kwercetynę, izoramnetynę i kamferol, a liście hyperynę i tylirozyd.
Dawkowanie: około 1 łyżeczka/dzień. Nie wolno łączyć spożywania oleju z rokitnika z wiesiołkiem ze względu na rekordową ilość witaminy C.